'Echte meisjes in de jungle'
Blijf op de hoogte en volg Kim
08 Mei 2015 | Suriname, Paramaribo
JUNGLE? Lees ik dat goed? JA JUNGLE JA, en IK, ging er naar toe.
Ik zit hier alweer twee weken en het lijkt nog steeds alsof ik alleen op 'vakantie' ben. Ik had na mijn aankomst maar weinig tijd om te acclimatiseren. Meteen die maandag werd ik al verwacht op een van de twee locaties van mijn stageplek voor een gesprek met mijn stagebegeleider en een ontmoeting met de directeur. Na ongeveer een uurtje mocht ik alweer gaan met de boodschap dat ik die vrijdag zou vertrekken naar Awarradam. Dit is een van de jungle tours die mijn stagebedrijf aanbiedt en ik zou dat weekend meegaan op oriëntatiebezoek. Een groot voorrecht, aangezien de meeste toeristen een bedrag moeten neerleggen voor dergelijke tours. Ik wist ook gewoon totaal niet wat te verwachten. Menig persoon thuis in Nederland vond het nogal grappig om te horen dat ik naar de jungle zou gaan zonder enige 'luxe'.
Die vrijdag vertrok ik vanaf het lokale vliegveld Zorg en Hoop met een mini vliegtuigje richting Awarradam. Dat ik dat overleefd heb is nog een wonder. Ik had werkelijk waar doodsangsten. Lekker veel turbulentie en ik werd echt mega ziek. Tussendoor hadden we een tussenstop op een ander vliegveldje bij Palumeu. Vliegveldje, letterlijk, want je land gewoon op het gras. Fijn dat ik even met mijn beide benen op de grond stond. Na een korte stop was het nog zo'n 15 minuten vliegen en ik moet zeggen ik raad het sterk af voor mensen met vliegangst. Ik denk zelfs dat ik het ontwikkeld heb tijdens de vlucht. Na aankomst op Kajana moesten we nog een halfuur met de boot. Awarradam ligt gelegen op een soort 'eiland' gelegen in de Grand Rio rivier, 225 km van Paramaribo. Bij aankomst kregen we allemaal een hut toegewezen en ik had er lekker een voor mezelf.
Het weekend was echt helemaal geweldig. We hebben kennis gemaakt met de Saramaccaners, de grootste Marron samenleving in Suriname, jungletours gedaan, gezwommen bij stroomversnellingen, 'gehangmatteerd', gevaren en vooral heel veel gerelaxed. Ik denk dat ik na het weekend helemaal 'down to earth' was. Er werd me zelfs een baan aangeboden op het eiland. Deze kon ik natuurlijk niet afslaan en ik heb besloten na mijn stage hier te blijven wonen. Heerlijk om helemaal van de wereld te zijn zonder enige mobiele apperatuur ed. Dat ik dat zou zeggen hé? De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Dus mocht je nog contact willen opnemen met mij, ik ben bereikbaar op mijn Surinaamse nummer 1 keer in de maand als de ontvangstpaal van drie dorpen verderop meewerkt. Post kunt u sturen naar: Kim Verhaar, Hut 'Bosi' nummer 6 te Awarradam zevenhonderdveertien bomen voorbij aan de linkerhand.
GROETJES
Ik zit hier alweer twee weken en het lijkt nog steeds alsof ik alleen op 'vakantie' ben. Ik had na mijn aankomst maar weinig tijd om te acclimatiseren. Meteen die maandag werd ik al verwacht op een van de twee locaties van mijn stageplek voor een gesprek met mijn stagebegeleider en een ontmoeting met de directeur. Na ongeveer een uurtje mocht ik alweer gaan met de boodschap dat ik die vrijdag zou vertrekken naar Awarradam. Dit is een van de jungle tours die mijn stagebedrijf aanbiedt en ik zou dat weekend meegaan op oriëntatiebezoek. Een groot voorrecht, aangezien de meeste toeristen een bedrag moeten neerleggen voor dergelijke tours. Ik wist ook gewoon totaal niet wat te verwachten. Menig persoon thuis in Nederland vond het nogal grappig om te horen dat ik naar de jungle zou gaan zonder enige 'luxe'.
Die vrijdag vertrok ik vanaf het lokale vliegveld Zorg en Hoop met een mini vliegtuigje richting Awarradam. Dat ik dat overleefd heb is nog een wonder. Ik had werkelijk waar doodsangsten. Lekker veel turbulentie en ik werd echt mega ziek. Tussendoor hadden we een tussenstop op een ander vliegveldje bij Palumeu. Vliegveldje, letterlijk, want je land gewoon op het gras. Fijn dat ik even met mijn beide benen op de grond stond. Na een korte stop was het nog zo'n 15 minuten vliegen en ik moet zeggen ik raad het sterk af voor mensen met vliegangst. Ik denk zelfs dat ik het ontwikkeld heb tijdens de vlucht. Na aankomst op Kajana moesten we nog een halfuur met de boot. Awarradam ligt gelegen op een soort 'eiland' gelegen in de Grand Rio rivier, 225 km van Paramaribo. Bij aankomst kregen we allemaal een hut toegewezen en ik had er lekker een voor mezelf.
Het weekend was echt helemaal geweldig. We hebben kennis gemaakt met de Saramaccaners, de grootste Marron samenleving in Suriname, jungletours gedaan, gezwommen bij stroomversnellingen, 'gehangmatteerd', gevaren en vooral heel veel gerelaxed. Ik denk dat ik na het weekend helemaal 'down to earth' was. Er werd me zelfs een baan aangeboden op het eiland. Deze kon ik natuurlijk niet afslaan en ik heb besloten na mijn stage hier te blijven wonen. Heerlijk om helemaal van de wereld te zijn zonder enige mobiele apperatuur ed. Dat ik dat zou zeggen hé? De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Dus mocht je nog contact willen opnemen met mij, ik ben bereikbaar op mijn Surinaamse nummer 1 keer in de maand als de ontvangstpaal van drie dorpen verderop meewerkt. Post kunt u sturen naar: Kim Verhaar, Hut 'Bosi' nummer 6 te Awarradam zevenhonderdveertien bomen voorbij aan de linkerhand.
GROETJES
-
08 Mei 2015 - 23:38
Angelie:
En wat mag jou toevoeging dan wel niet zijn in de jungle? Haha.
-
09 Mei 2015 - 00:01
Kim:
Aap spelen duh?! -
09 Mei 2015 - 08:52
Annemiek :
Haha wat een leuk verhaal! Heel veel succes nog xxx -
10 Mei 2015 - 11:30
P V Beek:
Leuk Kim,je maakt wat mee. -
10 Mei 2015 - 22:39
Petra:
Blijven schrijven kim super leuk om te lezen x x petra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
