Gran Tangi Suriname!

Met nog amper drie weken in het vooruitzicht loopt mijn tijd hier in Suriname bijna ten einde. Ik moet zeggen wat een reis was dit! En dan bedoel ik niet de afstand die ik moest afleggen om hier ook daadwerkelijk hier te komen. Het was een reis, voor mijzelf, die ik heb moeten afleggen en overwinnen. Nooit op eigen benen gestaan, en nu ineens voor vijf maanden alleen aan de andere kant van de wereld. In het begin van mijn avontuur vroeg ik me ten zeerste af waar ik aan was begonnen en of ik niet een te grote stap had genomen. Nu ben ik blij dat ik dat heb gedaan. Want wat heb ik veel geleerd! Als persoon, over het leven, mijn toekomstige werk maar ook zeker de kleine dingen waar ik me thuis druk over kon maken die er hier helemaal niet meer toe doen. Ik weet nog dat ik niet kon slapen als er een spin over mijn vloer kroop en ik dan heel het huis bij elkaar kon gillen, daar zie ik nu de beesten over mijn bed kruipen en doet het me niks meer. Zelfs vijf dagen in de jungle gezeten, wat ik tot toen toe nooit voor mogelijk had kunnen houden dat ik dat ooit ging doen! Alles even een stukje primitiever hier en ondanks dat ik dingen mis voel ik me nog steeds verschrikkelijk verwend. Mensen in dezelfde straat die onder golfplaten wonen in een krot, tot zwervers die op de stoep voor je werk liggen aan toe. Het is niet officieel erkend als derde wereldland, maar naar mijn idee is het dat zeker wel. Het enige verwesterde dat je hier vind, is de MacDonalds. Tijdens mijn tijd hier heb ik veel mooie foto's geplaatst op Facebook, maar eigenlijk is dit maar een half deel van de werkelijkheid die zich hier afspeelt.

Achteraf ben ik super blij dat ik mijn stage heb gelopen in een land wat uitgezonderd van de taal in geen enkel opzicht op Nederland lijkt. Hoewel hier veel studenten zitten heb ik maar weinig gehoord van mensen uit mijn omgeving dat ze hier ooit zijn geweest. En toch, ondanks alles, wat is dit land geweldig! De relaxte mensen, je kan altijd komen eten zonder dat het afgepast is op het aantal stukjes vlees per familielid, ze hebben altijd tijd voor je, zowel meisjes als jongens gaan los op de dansvloer (een toneelstuk om naar te kijken) en aan aandacht niks te kort waar je ook komt. Dus mocht je nog weinig zelfvertrouwen hebben, kom gerust even langs hier! De borgoe, het parbo bier, het lekkere eten, de temperatuur, de gezelligheid, ik ga het allemaal missen.

Ik voel me gezegend dat ik alle mensen die ik hier heb ontmoet ook echt heb leren kennen en ze mij toelieten als blanke Hollander in hun leven. Ik heb veel geleerd van een ieder en ik ben er heel dankbaar voor.

Suriname, ik ben nog niet weg, maar je was fantastisch!